Zero.

Ekki mikið breyst í plönum. Að vísu held ég að Sigga sé búinn að kaupa flugmiða til Skotlands. Ekki gott að segja. Sé hana ekki mikið þessa dagana. Hún fer fyrir allar aldir í skólann að lesa og kemur ekki heim fyrr en seint á kvöldin. En ég held samt að hún sé búin að kaupa þennan flugmiða.
Ég er samt ekki að fara til Skotlands, í þetta skiptið allavega. Þarf að koma mér heim til að vinna.

Kóka Kóla var að setja Kók Zero á markað. Þori ekki að smakka það. Kók er einn af mínum uppáhaldsdrykkjum en allar öðruvísi útfærslur af orginalnum hafa bragðast eins og þurr hrossaskítur! Mér verður hreinlega óglatt af Kók light og hver man ekki eftir Vanillu Kókinu? Það sló nú aldeilis í gegn....
Kók Zero er s.s. sykurlaust og það þarf eiginlega ekki að segja mér meira - eins og flest allir drykkir sem eru sykurlausir þá bara hlýtur þetta að vera vont!

Mig er búið að dreyma allsvakalega síðustu nætur. Alltaf eru Sigga og Guðni, til skiptis, í aðalhlutverkum í þessum kengsúru draumum mínum. Eitt skiptið löbbuðum við Sigga inn í húsið hennar ömmu Kristínar sem vara bara troðfullt af draugum sem að öllum líkindum vildu ekkert frekar en að éta mig. Vaknaði svo stjarfur að hræðslu að ég ætlaði varla að þora að loka augum aftur.

Rosalega erfitt að koma sér í gírinn til að byrja að pakka. Ætla alltaf að fara að byrja á einhverju og þá fatta ég yfirleitt að við komum nú líklega til með að þurfa að nota þetta á næstunni....sem við gerum svo ábyggilega ekki.

Davíð: 2999DKR.

Ég er ennþá að manna mig upp í að taka mynd af mér sem sýnir hvernig ég haga mér þegar foreldrar, einhverjir foreldrar, eru ekki nærri...

og já, Larson rúlar!